Chai versus Ipis II (Stalker's end)

"Isa lang ang dapat matira sa'teng dalawa...at ako 'yon!!! "

'Yan ang mala-action-thriller movie line ko nung isang gabi.

Punyetang ipis 'yon, hinde ako pinatahimik!

Matutulog na sana ako. Isang bagay na inaasam ko pagkagaling ko ng tindahan namen, ang makapagpahinga na at matulog ng mahimbing. Nang biglang may nakita na naman akong napaka-healthy na ipis sa dingding ng kuwarto. Nasa taas siya ng painting na katapat ng kama ko, mga dalawang dipa pa ang layo. Nasa taas siya, mabagal maglakad at mukhang hinde naman lilipad. Tinititigan ko siya, nakikiramdam ako kung lilipad ba ang mortal enemy # 1 ko sa puwesto ko or anywhere na malapit saken.

"Hmmmm...mukhang mataba siya at harmless...hinde 'yan lilipad saken."

Wala siguro siyang diaphanous wings kaya hinde ito ang mga tipo ng ipis na nakakalipad. Kaya nag-decide na'kong magkumot at matulog. Medyo tinitingnan-tingnan ko pa siya kung andon pa rin sya sa wall...nakikita ko siya habang pababa at parang nag-iisip kung saan susunod na pupunta.

Dumaan siya sa painting ko na nakasabit at

Tadaaaa!!! Nagblend ang hayop sa brown-black background na part ng painting!

Camouflage ano!!!

"Nakikita pa rin kita! Sa kintab ng exoskeletal covering mo...halata ko na ikaw pa rin yan ipis ka!"

Siguro nahalata niya na hinde umuubra ang mala-Terminator na pagka-camouflage niya, kaya naglakad na ulet siya pababa. Siyempre ako naman si tapang-tapangan, nagpanic na naman!

"Shet! Yan na naman siya!"

Napaupo na naman ako mula sa pagkakahiga...waiting for its next move. Para akong predator na naghihintay ng susunod na atake ng kalaban. Haayyy...pero walang hiya...alas-dos naaaaa!!! Ang tagal bumaba ng ipis na'to, parang nanood muna ng sine pagkatapos nag-Starbucks at tumambay saka naglakad pauwi.

Antok na antok na akooooo!!! Pota!

"Cg, papabayaan lang kita d'yan. Magiging mabait ako sa'yo, hinde kita papatayin ngayon. Huwaaaggg! Na huwag mo lang akong lalapitan! I swear!!! Magiging ping pong ball ka at maliligo ka sa sariling mo'ng stored fats sa katawan." Yan ang mind-to-mind na sinabi ko sa ipis.

Sa wakas, I don't know what happened, pero bigla siyang nawala sa paningin ko. Siguro natakot. Siguro may power na'kong makipag-usap sa roaches, nade-develop na ang aking human-animal communication skills.

Panatag na ang loob ko na nawala na ang pesteng 'yon sa kuwarto. Haayyy...saraaap matulog, lalo pa malamig ang kuwarto. Mag-uumpisa na sana akong magplunge sa'king unang dream, nang napatingen ako sa side cabinet na katabi ng kama ko...

"Huwatdaaaaa!!!"

"Mammmaaaaaa!!! Huhuhuhuhu!!! I-i-iiii-iiiiippppiiiiisssssss sa tabi kooohhhooo...alisin mo Maaaaaaa!!! Pliissss!" ( in a pasigaw-paiyak-takot-mahinang voice)

Gusto ko nang magwala, pero para akong batang nagsusumbong sa nanay ko. Di ako kumikibo sa pagkakahiga ko, kase baka ma-disturb...hinde si Mama...

kundi ang bwakanang ipis na 'yon!!!

Baka biglang tumalon saken!!! Waaaaaaa! Tangina talaga! Inis na inis ang Mama ko kase nagising siya sa commotion na nangyayari sa'ken (e ako lang naman at ipis 'yon! :D)...

ang importante...alisin mo yan Maaaaaa!!!

Nang nakakuha ako ng reinforcement mula sa nanay ko, saka pa lang ako nakabawi. Nawala ang ipis, nagtago! Bumangon na'ko at naghanap ng kaisa-isang weapon against that FUCCKING IPIS!

TSINELAS!

"Yari ka sa'ken. Walang hiya ka! Akala ko nagkaintindihan na tayo...'yon pala hinde ka pa natuwa na tinakot mo 'ko sa malayo...LUMAPIT ka pa talaga! Hinayupak ka! Stalkeeerrr!!!"

Hayop na ipis, parang may isip! Parang alam na alam niya na takot na takot ako sa kanya kaya nage-enjoy pa siyang takutin ako...tumabi pa talaga sa'ken!

Nang makita ko siyang naglalakad malapit na naman sa'ken, hinde ko siya tinigilan, kahit nakakatakas siya sa'ken, hinihintay ko siyang lumabas. Hinde ako titigil hangga't hinde ko nakikitang flat ang katawan niya. Hanggang sa, kinulang siguro ang cerci niya sa katawan kaya hinde niya na-perceive agad ang papalapit na air movement dala ng tsinelas ko, kaya...

PAK!!!

(Mama: Chai!!! Ano ba yan!!! Nagkakaganyan ka sa ipis! May natutulog na eehhh...")

"Uhhmmmm! Hayop ka! Pinahirapan mo'ko! Haaaaaahhhhh!!! Namatay din!"

Pinagpag-pagpag ko siya palabas ng kuwarto, hanggang sa tuluyan na siyang mawala sa paningin ko. Sabay spray ng Lysol sa lahat ng traces na dinaan ng flat na niyang katawan. Ewwww!!!

Pasado alas-tres na nang manalo ako against that household nuisance.

The end.