Yeah right...we're turning Japanese again.
Kahapon, I really wanted to go out, have dinner and drink. Muntik na nga hinde matuloy e, buti na lang nairaos pa rin ang inuman. Hehehe, kung gusto talaga, gagawan ng paraan.
Anyway, sa Little Tokyo na naman kami napadpad kase gusto ng isa kong friend ng Japanese food so there's no other place to go but there. We tried another restaurant this time,
the OISHINBO.
Pag-upo pa lang namen ni Chao may lumapit nang waitress, makulit at maharot pero entertaining at approachable, si Christie. Actually mukhang siya lang ang hinde tatangaping japayuki ng mga Hapon don e, pero in fairness, mukhang siya naman ang pinakamaraming suki don kase nga ang daldal at ang kulet niya, palengkera pa! San ka nakakita, tinawag namen, ang sabi saken,
"Teka, wag kang magulo dyan, baka masaktan ka saken."
Hahahaha, taena...sabi ko,"Ahhh, o cg, hinde ko na lang 'to babayaran ha."
Biglang sabi niya, "Joke lang friend!"
Si Christie, ang waitress na pasaway!
Hahahaha o di ba friends na kami non ha! Pwedeng pwede siya sa mga comedy bars.
Kaya nakakatuwa kung siya ang magse-serve sa'yo. Si Christieng pasaway...isa sa mga reasons why we had a great night when we ate in that restaurant. Nakakatawa siyang serbidora. Hehehe...
Kaya nakakatuwa kung siya ang magse-serve sa'yo. Si Christieng pasaway...isa sa mga reasons why we had a great night when we ate in that restaurant. Nakakatawa siyang serbidora. Hehehe...
Night out with Chao and Miles
Sa 3 restaurants na na-kainan na namen dito sa Li'l Tokyo, I think I would like this more. Mas masarap ang food, tama lang ang servings and prices. Medyo mahal nga lang ang beer, 75 bucks!
Here, we tried the SUKIYAKI. Na dati alam ko lang na Sukiyaki ay kanta. Nabasa ko kase sa isang blog, masarap daw ang Sukiyaki na natikman nila don sa Li'l Tokyo. :) So we tried it and hinde naman kami nagsisi, masarap nga! It's in a huge bowl, good for 3-4 persons. It's something sweet, salty, beefy and tofy. :)
Here, we tried the SUKIYAKI. Na dati alam ko lang na Sukiyaki ay kanta. Nabasa ko kase sa isang blog, masarap daw ang Sukiyaki na natikman nila don sa Li'l Tokyo. :) So we tried it and hinde naman kami nagsisi, masarap nga! It's in a huge bowl, good for 3-4 persons. It's something sweet, salty, beefy and tofy. :)
We also had the house specialty, TEPPANYAKI. We had pork teppan, and yes, masarap din siya. :)
But Japanese food's not enough without the Sashimis, right? So we got tuna sashimi. Medyo mahal siya for 7 pieces. Buti na nga lang pasaway si Christie, dinagdagan niya kami ng isa pang slice so naging 8. Hehehe...kaso ang hirap i-divide sa tatlong tao, kaya nag-MAIBA WALANG SASHIMI-game pa kami...talo si Miles...kaya siya 2 slices lang, kami ni Chao, tig-3.
After the main course part, we tripped to have a dessert. It's something called Cream Asinimitsuutsuu...I don't know! Nyeta! Basta, it's a Vanilla ice cream with Japanese mongo and jellies. It's not good for sharing though, if you're more of an i-love-ice-cream person.
Pero hinde pa don natapos ang food tripping namen. Naku-curious kase si Chao sa SAKE or Japanese rice wine. Kaya kahit tipsy na sa beers, hala!
"Psssttt!!! Christie, kukuha kami ng SAKE! Anong masarap?"
Christie: "Hot Sake!"
"OK...haaaahhh...hot?! Hot na alak?!?! Amp!"
Haayyy, wala din choice, sige! Go pa din! Isip-isip ko...mainet na alak?! Shet! Pero ok lang, later on, curiosity will be satisfied, sabi nga ni Miles.
Pagdating ng Sake, 4 na maliliit na baso, at maliit na bote.
Wooow! Parang yong mga napapanood ko sa movies na Chinese pag me nag-iinuman or sa movies ni Jackie Chan dati, yong pag-ininom niya, iikot-ikot na siya at magtutumba tumbang lasing na parang baliw pero makikipag-kung fu pa! Drunken Master kumbaga! Yon!
Aaaaatttt!!! Mainet nga! Nampota! Imaginin mo ang Grand Mang mainet! (Grand Matador) Or Gin na binilad sa araw.
Anak ng San Mig Light! Pano ba 'to iinumin!?!
Sinimulan na ni Chao, namawis ang puta! Hahahaha!!! Natawa ako! Hmm...sabi ko sige, game na, ako na din! Pag-inom ko...
"WOOOOOHHHHHH!!! whoooooooohhhh!!! Shet!"
Mainet! Nakakapawis nga! Swabe naman ang hagod sa lalamunan. Parang Gin, kontian mo lang ang inet sa esophagus. May sipa din, pero medyo malumanay. Pero mas gugustuhin ko na siguro mag-Tequilla na lang! Ayoko na ulet nito! Haayyyy!!!
Pero syempre, sayang ang 300 kung hinde uubusin, panindigan na lang ang pagiging lasinggera!
Isang tagay para kay Grace! :)
Pagtapos ng gabi...hati-hati na sa bayad, ok lang kahit mabigat, masarap naman lahat ng kinain namen at nalaman namen na hinde pala nkakatuwa inumin ang Sake (para saken lang yan ha).
Pagtapos ng gabi...hati-hati na sa bayad, ok lang kahit mabigat, masarap naman lahat ng kinain namen at nalaman namen na hinde pala nkakatuwa inumin ang Sake (para saken lang yan ha).
:)
2 comments:
very nice restaurant..all are very nice pictures..
kristina
Cash Online Get Easy cash at your door step
Post a Comment